W 80. rocznicę zakończenia działań wojennych grupy płka Tadeusza Zieleniewskiego w Momotach uczniowie Zespołu Szkół Technicznych w kilku scenach ukazali tragiczną historię września 1939 roku. Dotychczasowy porządek świata przestał istnieć. W niwecz obróciły się marzenia młodych ludzi, którzy budowali nową Polskę. Ta sytuacja została zobrazowana przez dwa młode małżeństwa, których szczęście zburzyła wojna.
Mężczyźni wcieleni do wojska znaleźli się w oddziałach płk Tadeusza Zieleniewskiego. Niestety, los obszedł się z nimi okrutnie. Oddziały zostały zmuszone do kapitulacji przed sowietami. Pełen tragizmu młodych ludzi był moment, gdy dowódca odczytywał rozkaz nr 4 „…Żołnierze! Oddział nasz został ostatnim oddziałem Wojska Polskiego walczącego w Polsce (…)W tych okolicznościach, nie widząc możliwości i celu dalszej walki, postanowiłem przyjąć propozycje wojsk sowieckich, przerwać działania wojenne i złożyć broń…” Wzruszenie odbierało głos jednemu z żołnierzy, uczestników tych wydarzeń, gdy stojąc nad złożoną w stos broń czytał „Flaga majestatycznie spływa z masztu. Czujemy, że jakiś rozdział się kończy i coś zaczyna od nowa. Spływają łzy, których nikt się nie wstydzi(...)”.
W krótkim spektaklu pojawiły się wątki związane z trzykrotnym bombardowaniem Janowa Lubelskiego. Uczennica siedząca pośród widowni łamiącym się głosem odczytała fragment wspomnień ks. Czesława Dmochowskiego „Janów płonie. Widok niesamowity. Na rynku wielu poległo od bomb. Słychać jęk ludzi, mieszający się z jękiem zwierząt. Znowu słychać warkot bombowców. Powtórnie bombardują miasto. Chcą zniszczyć kościół. Obok niego padają bomby. Inne spadają na domy mieszkalne”. Inny uczeń, w charakterze księdza, wraz z nią tworzył narrację oddając grozę chwil, które na stałe wpisały się w historię miasta.
Zamysłem nauczycieli i uczniów było oddziaływanie na wyobraźnię, operowanie dźwiękiem, symbolami i nakłonienie do refleksji o historii, która niesie ogrom cierpienia dla narodu.
Przedsięwzięcie wpisane jako jedno z działań projektu „Momoty 1939-2019”, przygotowane przez nauczycieli: Aldonę Pituch, Monikę Majkowska – Nizioł i Kamilę Surowską.